دلنوشته ای از معلم بسیجی زینب صفرپور تقدیم به روح ملکوتی شهید ابراهیم هادی/

سلام ابراهیم ، صدایم را می شنوی ، منم تازه مریدی که چندیست هوایت را در سر دارد. منم معلم رپنالایقی که پای درس تونشسته تا بیاموزد درس عشق ورزی را رمز جاودانگی را .

اما نه انگار تومرا خوانده ای اول بار ، من کجا و در پی ابراهیم بودن کجا.

نامت را در سرزمین نور شنیدم . شهید ابراهیم هادی. نمیشناختمت اما فقط نامت راشنیدم و انگار عاشق شدم. شنیدن نامت حسی را در من زنده کرد حسی شبیه به اوج گرفتن در سجده ها ویا شاید شبیه به پرواز ، پرواز بعد از اشک در روضه ها .

هوایی در سرم بود. صدایی نوایی یا حسی ....نمیدانم فقط میدانم مرا به سویت می کشید .

و او که خوب می دانست دردم را معشوقت را می گویم ، پیش از آنکه بخواهم از او تورا ،نورت را چراغ راهم قرار داد پس یافتم آنچه را که در پیش روان بودم . خودش بود سلام بر ابراهیم .

انگار کنارم ایستاده بودی و نظاره می کردی مرا و از آن پس تو به مهمانی من ، نه که من به ضیافت تو آمدم ضیافت اشک و عاشقی.

ابراهیم سیمای بهشتیت قلبم را آرام می کند و خدایی ، نگاهت انگار تداعی می کند برایم سفر نور را و جوانی کردن های عاشقانه ات با معشوق چراغ هدایتی شده انگار برای روزگار جوانیم .

ابراهیم جاوید خوب می دانم خداوند استجابت کرده دعایم را و نور تو ای خورشید هادی در مسیر راهم قرار داد تا در تاریکی ها فرو نروم .

ابراهیم فکه را نمیشناسم اما خوب می دانم از روزی که پیکر مجروحت را در چون نگینی زیبا در آغوش گرفته مجنون گشته و شیدا .

غبطه می خورم به خاکش چرا که قدمگاه آسمانیان است و سحرگاهان رمل های فکه از صدای اذان تو نیایش می کنند معشوق را و ضجه های تو بر مولای بی سر فکه را مرهمگاهی کرده برای قلب داغدیده فاطمه (سلام الله علیها )

شنیده ام پیش از عروجت سیاه دلان را پناه بودی و آنان را در دامان نور قرار می دادی من نیز روسیاهی هستم که به نور تو پناه آورده تا آسمانیان در تلالو نور تو مرا نیز ببینند به این امید که در نظر افتم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: